Zamojskie Towarzystwo Fotograficzne oraz Galeria Fotografii Ratusz bardzo serdecznie zapraszają na wyjątkową wystawę fotografii Kamili Sammler, pt. “jaCień”.
Wernisaż, z udziałem Autorki, odbędzie się już w najbliższy piątek, tj. 07 marca 2025 roku o godzinie 16:00 w Galerii Fotografii Ratusz.
 

Wystawa zorganizowana dzięki wsparciu finansowemu Miasta Zamość.
 

Twórcze działanie jest procesem stwarzania, również samych siebie. Fotografowanie to ciągły dialog z sobą, fascynujący rytuał poznawania i odkrywania...
Moje działania twórcze, aktorki i fotografki, z natury swojej skoncentrowane na „ja”, nieustannie się splatają. JaCień to rodzaj fotograficznego monodramu, performersu dokamerowego. Każda prezentacja mojego cienia wynika z przymusu rejestracji ważnych dla mnie chwil oraz naturalnej potrzeby kreacji i dialogu. Zapis rozrzuconych aktorskich i fotograficznych wizerunków przeradza się w przewrotny zapis uczestnictwa kobiety-aktorki-marionetki w Teatrze życia (Theatrum mundi).
Kamila Sammler

https://kamilasammler.art/
 

Kamila Sammler jest aktorką teatralną, filmową i telewizyjną, scenarzystką, wykładowcą sztuki aktorskiej, fotografką, kuratorką wystaw fotograficznych, podróżniczką i producentką teatralną. Ukończyła Wydział Aktorski PWST w Krakowie. Związana z teatrami Kalisza, Łodzi, Wrocławia, Poznania i Warszawy. Autorka wystaw indywidualnych i zbiorowych pokazywanych w Polsce i za granicą. Jako aktorka i fotografka Jest laureatką wielu nagród w dziedzinie aktorstwa i fotografii.
W 2019 otrzymała tytuł doktora w dziedzinie sztuki, dyscyplinie sztuki filmowe i teatralne w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Wykłada w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi, współpracuje z PWSFTViT w Łodzi. Członkini rzeczywista ZASP i ZPAF.
Projekty fotograficzne łączy i często prezentuje razem z teatralnymi (np. wystawa jaCień i monodram Cień).

Wybrane wystawy indywidualne: Adamah- 2013: (premiera) Instytut 116, Warszawa; Teatr im. Stefana Jaracza, Łódź; Bardejóv, Słowacja, TOTART Szczecin; jaCień – 2014 (premiera): Stara Galeria ZPAF, Warszawa; Galeria Atelier Chełm; MCK- Ostrowiec Świętokrzyski, 2015 Książnica Pomorska Szczecin; Teatr Wielki, Łódź; Małopolski Ogród Sztuki, Kraków; Galeria Klimaty, Mięćmierz; Dom Kultury- Galeria Piecowa, Rawicz, Akcelerator Kultury, Kalisz 2022; MCK Kielce 2023, Rzeszów 2024. Pracuje nad kolejnymi projektami -zobacz https://kamilasammler.art
Wybrane wystawy zbiorowe: Fotografia wg Aktorów: Stara Galeria ZPAF, Warszawa; Stary Browar, Poznań; Teatr Muzyczny, Łódź; Galeria MCK, Ostrowiec Świętokrzyski; Galeria Atelier, Chełm; Miejski Ośrodek Kultury, Nowy Sącz; Galeria Sztuki Współczesnej, Włocławek; Miejski  Dom Kultury, Koło; Galeria Fotografii, Świdnica; Akt: Bardejóv, Słowacja; Art Eko: Biblioteka Wojewódzka, Kielce; Galeria u Strasza, Kielce; Doroczne Wystawy Fotoklubu MCK Ostrowiec Świętokrzyski (2014- 2023): Galeria Fotografii MCK, Ostrowiec Świętokrzyski; Centrum Kultury w Lublinie; Akademia Odkryć Fotograficznych Lublin; Galeria Muzealna Janów Lubelski; Siła tryptyku: (2018) Galeria Atelier, Chełm; Poezja w fotografii (2018) Miejska Biblioteka Publiczna im. Cypriana K. Norwida w Świdnicy; Miasto. Miejsce. Interpretacje: (2018) Galeria Atelier, Chełm; Stara Galeria ZPAF, Warszawa; cykl: Genius loci 1, 2, 3, 4: BWA Kielce; Stara Galeria ZPAF, Wwa; Galeria Stara Rzeźnia, Szczecin; Galeria 5 – Miasto Ogrodów, Katowice; Galeria Atelier, Chełm; Mythography Trieste Photo Days; wystawy: KOLOR, WODA w Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej, Ustka; „rok 2022 w obiektywach polskich fotografek”: Terminal Kultury Gocław Warszawa, Stacja Muranów Warszawa, Gdańsk Oliwa, Kielce, Pleszew, Olkusz; wystawy: laureatów XII i XIII edycji oraz wystawa podsumowująca laureatów dwunastu edycji Międzynarodowego Konkursu Fotograficznego Matematyka w obiektywie: Parlament Europejski Bruksela, Senat RP Warszawa, Galeria ANDEL’S ART, Łódź; Definicja przestrzeni: Międzynarodowe Biennale Krajobrazu: BWA Kielce; „Portret” Centrum Integracji Społecznej, Biblioteka Publiczna i Centrum Kultury im. Kazimiery Iłłakowiczówny w Trzciance.
 

Nagrody:
• 2017 TIFA Tokyo International Foto Awards Honorable mention winner Fine Art Portrait
• 2021 wyróżnienie XII edycja Międzynarodowego Konkursu Fotograficznego Matematyka w obiektywie 2021 
• 2022 nagroda - wystawa za cykl Mythography, Trieste Photo Days Mythography
• 2022 wyróżnienie - Nagroda Fundacji Art Vue - Brussels Art
• 2022 I nagroda XIII edycji Międzynarodowego Konkursu Fotograficznego Matematyka w obiektywie 2022
• 2022 wyróżnienie XIII edycji Międzynarodowego Konkursu Fotograficznego Matematyka w obiektywie
• 2023 nagroda-wystawa Definicja przestrzeni Międzynarodowe Biennale Krajobrazu, BWA Kielce
• Grudzień 2023 nagroda – wystawa „Portret” Centrum Integracji Społecznej, Biblioteka Publiczna i Centrum Kultury im. Kazimiery Iłłakowiczówny w Trzciance
• Październik 2024 nagroda - wystawa Fotografii odklejonej "Czarne światło", Galeria fotografii "Interferencje" w Olkuszu.
• 2024 nagroda-wystawa Definicja przestrzeni Międzynarodowe Biennale Krajobrazu, BWA Kielce
• Nagroda aktorska na Festiwalu Dramaturgii Współczesnej Rzeczywistość przedstawiona w Zabrzu oraz Sopot Film Festival, FPFF w Gdyni.
• 2016  Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Zasłużony dla Kultury Polskiej
Członkini rzeczywista Związku Polskich Artystów Fotografików i Związku Artystów Scen Polskich
 

Wystawa „jaCień“ Kamili Sammler 
Kurator wystawy: prof. Sergiusz Sachno
Wystawa jaCieńprezentowana była w wielu prestiżowych galeriach w Polsce np.: Stara Galeria ZPAF - Warszawa, MCK - Ostrowiec Świętokrzyski, Galeria ATELIER – Chełm, Książnica Pomorska - Szczecin, Teatr Wielki - Łódź, Małopolski Ogród Sztuki - Kraków, Miejska Biblioteka Publiczna – Świdnica, Galerie Miasta Ogrodów- Galeria Pusta - Katowice, Galeria Klimaty, Mięćmierz Dom Kultury Galeria Piecowa - Rawicz, Akcelerator Kultury – Kalisz; WDK Kielce.
 

O wystawie napisali:
[…] Fotograficzne obrazy Kamili Sammler są atrakcyjne dla miłośnika formy: kompozycje są znakomite, zaś dynamika kadrów zaprasza oko do permanentnej pracy, po to jednakże, by przygotować grunt pod głębszą analizę, bowiem nie dekoracyjność jest jedynym, czy podstawowym elementem zestawu, który autorka opatrzyła znaczącym tytułem Ja - cień. 
To, co istotnie wyczuwam, to emocje związane mocno z jej osobistym (także uwarunkowanym uprawianą profesją) sposobem przeżywania świata. W istocie mamy do czynienia z teatrem cieni prezentującym serię autoportretów, które poprzez swoje niedopowiedzenie i ulotność tym bardziej intrygują, w sposób oczywisty ilustrując jedną z kluczowych kwestii filozoficznych nawiązujących do rozróżnienia pomiędzy bytem a byciem. Artystka zdaje się zadawać pytanie: kim jesteśmy w swojej cielesności, zagradzając drogę światłu i na chwilę – moment – zaznaczając w świecie widzialnym swoją obecność? 
Skoro każda chwila umiera, to tym bardziej przemija ulotna wizja cienia, który będąc jawnym dowodem na istnienie swojej przyczyny, w żaden substancjonalny sposób nie daje się ująć jakiejś potwierdzającej formule ontologicznej. Cień jest bowiem tylko przelotnym wrażeniem optycznym, efemerycznym, nietrwałym fantomem w realnym świecie formy i materii. […] 
Spośród wielu możliwych interpretacji tego zestawu nasuwa mi się skojarzenie z archetypem szamanki, oddającej się rytuałom, hermetycznym ceremoniałom zaślubin z Ziemią. Następuje utożsamienie z naturą, powrót do jedni; nie jest wszak człowiek niczym innym jak obdarzonym świadomością fragmentem wirującej planety, cząstką kosmosu oglądającego samego siebie, elementem zaprogramowanym już w fazie wielkiego wybuchu. Ziemia w języku polskim to rodzaj żeński. Ta Ziemia jest budulcem naszego ciała. Urodziła nas, ale także, jak mówi chrześcijańska formuła: z prochu powstałeś i w proch się obrócisz. […] 
Piotr Komorowski (fragmenty tekstu „Obrazy i idee“ towarzyszącego wystawie)
[…] Kamila Sammler potraktowała cień zgoła inaczej. Przypisała cieniowi role w dwóch, zupełnie od siebie niezależnych, obszarach, rozpięła między nimi nić i balansuje na niej w kolejno odkrywanych fotografiach. Pierwszy z tych obszarów dotyczy wizualnie postrzeganej zawartości utworu i nie wykracza poza niego. Podkolorowanie całej fotografii odrealnia ją a podobny odcień cienia i tła powoduje osłabienie wrażenia „obcości” plamy cienia na tle. Owa kolorystyczna nienaturalność sprzyja „oderwaniu” cienia od jego źródła i zbliżeniu z tłem. Podobny kształt cienia i tła, ich dynamika i odpowiedniość, zbliżają i zespalają cień z tłem ostatecznie. Drugi obszar nie dotyczy już tylko treści uchwyconych w kadrze i wzbogacony jest o poczucie istnienia postaci, będącej źródłem cienia i umiejscowionej poza ramami utworu. Artystka nadaje cieniowi swoistą rolę pośrednika i spoiwa pomiędzy postacią spoza kadru a materią, na którą ów cień pada. Kształt cienia i ukryta w nim dynamika harmonijnie komponują się z podłożem w sposób zachęcający do interpretowania ich jako odbicia stanu psychofizycznego postaci spoza kadru. Prace Kamili Sammler wypełniają znamiona utworu decentrystycznego, posiadając zdolność objawiania się w sposób dwojaki, z których jeden polega na interpretacji jedynie tego, co zawiera się w obrębie fotografii, a drugi polega na odnajdywaniu poza kadrem centrum znaczeniowego. […] 
Aleksander van Lavnik (fragmenty tekstu „pierwiastki śladowe“, towarzyszącego wystawie)