Artysta fotografik należy do głównych animatorów, teoretyków i przedstawicieli Kieleckiej Szkoły Krajobrazu – niezwykle oryginalnego i wyrazistego nurtu w fotografii artystycznej. Główną inspiracją i tworzywem artystycznym w pracach Pawła Pierścińskiego, od początku drogi twórczej jest rodzimy krajobraz wiejski Gór Świętokrzyskich, Ponidzia i okolic Kielc. Można powiedzieć, że do dziś, autor pozostaje niestrudzonym promotorem i propagatorem jego naturalnego, niepowtarzalnego piękna. Uwiecznia je w albumach, publikacjach regionalnych, a ogromna ilość fotogramów układa się w otwarte cykle: „Portret Ziemi Kieleckiej”, „Struktury”, „Krajobrazy z pierwszym planem” etc. Sam Paweł Pierściński określa swoją postawę twórczą z pozycji „dokumentatora”, odkrywającego za pomocą aparatu, świat struktur obecnych w pejzażu. Na krajobrazy Kielecczyzny składają się pozornie oswojone, dobrze znane wszystkim elementy, takie jak: pagórki, łagodnie zarysowane pasma górskie, wąwozy, pasy rolniczych poletek, sylwetki zabudowań, trawiaste miedze, rytmiczne powtarzalne zagony zaoranej ziemi, ciemne plamy lasu etc. Ogromny dorobek artysty fotografika i jego zasługi organizacyjne dla środowiska fotograficznego, doceniano wielokrotnie przyznając mu liczne nagrody i odznaczenia. Pawła Pierścińskiego wyróżniono m.in.: honorowymi odznakami Artysta FIAP, Excellent FIAP i Es FIAP, przyznawanymi przez Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej. Swoje prace eksponował na kilkunastu wystawach indywidualnych i ponad 250 ekspozycjach zbiorowych, uzyskując 120 nagród i wyróżnień.Kielecki Krajobraz w ujęciu Pierścińskiego wystawiano wielokrotnie za granicą m.in.: na Biennale Sztuki w Paryżu (1967 r.), Biennale Sztuki w Sao Paulo (1967 r.), Salonie Fotograficznym w Cremonie (1969 r.), i wielu innych. Szczególną rolę w dorobku artysty odgrywa stale rozbudowywany, opracowywany i uzupełniany cykl zdjęć pod nazwą „Struktury”, który zebrany w znakomitą ekspozycję, pokazano zarówno w kraju (Toruń, 1970 r.), jak i w galeriach czterdziestu największych włoskich miast (1974 r.). Dla wielbicieli fotografii prace Pawła Pierścińskiego stanowią do dziś niewyczerpane źródło inspiracji. Równie ciekawe i jednocześnie mniej znane prace Pawła Pierścińskiego, ukazujące znikające, ulotne pejzaże sprzed kilkudziesięciu lat, składają się na ekspozycję pt.: „Czas. Portrety zapomnianej wsi”. Wystawa prezentowana jest w zabytkowym spichlerzu z Chęcin, na terenie Parku Etnograficznego w Tokarni.